E-Gym: op je luie kont fit worden

Leef met Degreef! Gymnastieken

Samen met je dochter op zoek naar wat bij je past in de sportschool.
#Deel 9: E-Gym.

De sportschool is vernieuwd en er wordt flink reclame gemaakt voor de E-Gym taster. Wat zou dat zijn? Elektronische gym, oftewel digitaal sporten. Betekent dat zitten achter een computer en vanzelf sterk worden? We gaan het zien.

De Degreven laten zich niet meten

Een instructeur legt uit wat we gaan doen. ‘We beginnen met een scan van je lichaam om je biologische leeftijd vast te stellen.’

Je biologische leeftijd is de werkelijke gezondheid en conditie van je lichaam in plaats van het aantal jaren dat je geleefd hebt (chronologische leeftijd). Er wordt gemeten op kracht, flexibiliteit en metabolisme.

Het meten is al een kunst op zich. Je moet op een bepaalde afstand van het apparaat gaan staan en dat is met stickers op de vloer aangegeven. De twee vrouwen voor ons gaan er soepeltjes doorheen en krijgen te horen dat hun biologische leeftijd iets hoger ligt dan hun chronologische leeftijd. Hmm, privacytechnisch is dit eigenlijk op het randje. De hele sportschool die een beetje in de buurt staat, kan meekijken en meeluisteren. Ik slik. Wil ik dat wel? ‘Oh, daar heb je die Degreef. Ja, die mag wel vaker naar de sportschool komen. Weet je hoe oud ze volgens het apparaat is?’

30 jaar jonger?

Wij zijn aan de beurt. Julienne gaat eerst. (Dat is een tic van haar, ze wil altijd eerst. Of het nou om de tandarts gaat of om het eten van een taart.) Het apparaat pakt haar meting niet op. ‘Misschien een beetje naar links of rechts,’ zegt de sportcoach. Ze is altijd mijn “petit-je”, maar doorzichtig is ze toch niet? Ze staat als een acrobaat voorover, achterover, opzij (en nog net niet op haar kop) het ding te activeren, aangemoedigd door de sportcoach. En ja, bingo! Hij pakt hem eindelijk op.

Ik trek mijn sokken uit. Ik zal haar wel even laten zien hoe het moet. Maar oh shit, ook bij mij wordt het een drama. Misschien nog wel iets erger. De sportcoach begint ons te haten. Dit duurt toch allemaal veel te lang.

Na mijn meting moet de sportcoach drie keer kijken. ‘Euh, even kijken of het klopt. Misschien zijn deze resultaten van uw dochter.’ Het apparaat is voor altijd mijn vriend, jongens. Ik word 30 jaar jonger ingeschat, voor mijn bovenlijf en middenrif althans. Mijn onderkantje is “slechts” 13 jaar jonger. Gemiddeld 28 jaar. Op zich fijn, want ik ben blijkbaar in conditie, maar wat doe ik dan in de sportschool? Ik kan meteen inpakken en mijn abonnement opzeggen 😉 .

En Julienne meteen mee, want zij komt gewoon op haar eigen leeftijd uit. Ze is daar teleurgesteld over, maar dat slaat nergens op. Of wil ze tien jaar jonger zijn en dus acht jaar?

Prutsen met apps

Dan volgt een circuit van verschillende apparaten met een scherm. Je houdt je telefoon bij het scherm en je logt automatisch in. Maar natuurlijk niet bij ons. Ik krijg een foutmelding. ‘Toch niet weer die Degreven?’ hoor je de sportcoach denken. Na wat probeersels stuurt hij ons weg. ‘Gaan jullie maar bij het servicepunt vragen waarom het niet werkt.’ Dat is ook een manier om van de Degreven af te komen, want daar staan we lang in de rij.

Lang verhaal kort: je kunt niet tegelijkertijd E-Gym doen als er kinderen op je abonnement staan ingeschreven. ‘Maakt niet uit, mam, doe jij het maar. Ik vind het toch niet leuk.’ Julienne heeft al wat apparaten geprobeerd en heeft nu een mooi excuus om eruit te stappen. Als ik terug kom in de zaal, gaat de sportcoach er als een haas vandoor. De lestijd is inmiddels verstreken, maar het voordeel van de E-Gym is dat je het ook op eigen houtje kunt doen.

Computerspel spelen

Het apparaat begint te bewegen en wordt automatisch in hoogte en lengte ingesteld. Dat is handig! Vooral niets doen dus. Daarna start elk apparaat met een eenmalige meting van je kracht. Het is de bedoeling dat je die in de loop van de tijd zwaarder zet.

Er wordt (lang) afgeteld, dus je hebt naast het wisselen van apparaat steeds verplicht pauze. Drie minuten lang speel je per apparaat een soort computerspel. Aha, dus toch zittend op je kont achter een computer fit worden. Het is best leuk, want je moet zorgen dat het bolletje binnen de lijntjes blijft (Pacman-stijl). Dat betekent aan de hendel trekken of duwen en loslaten (met armen, benen of zelfs borst). Maar niet te hard loslaten, want dan stuitert het bolletje onder de lijn. Je bent dus heel beheerst en geconcentreerd bezig met dat balletje en hebt niet door dat je sport.

Conclusie

Dat is dan ook meteen het probleem, dat je niet doorhebt dat je sport. Ik sta op, sla de droge handdoek over mijn droge lijf en pak de tjokvolle waterfles. Geen zweet, geen gevoel dat ik iets heb gedaan. Voor ons gaat een dikke streep door de E-Gym, maar als je liever lui dan moe bent: vooral doen!