Route 77 – Week 11

De laatste week van onze Europareis. Week 11 brengen we door in Hongarije, Slowakije, Tsjechië en Duitsland. Tja, wat kun je in één week tijd zien in vier landen als je ook nog eens door moet rijden? We hebben ons best gedaan en hebben in de volgende plaatsen overnacht:

• Slowakije: Chminianska Nová Ves, in een motel.
• Slowakije: Dubnica nad Váhom, in een appartement.
• Tsjechië: Svrátka, in een hotel.
• Tsjechië: Hřensko, in een pension.
• Duitsland: Weimar bij Kassel, in een appartement.

Hongarije

Op voorhand waren we al van plan om Hongarije grotendeels over te slaan. En wat een gelijk hadden we! Dit is echt het minste land in ons rijtje. We hebben een tolvignet voor precies één dag en overnachten dus niet in Hongarije. Bij de grensovergang weer twee keer een controle van het paspoort, eerst door Roemenië, daarna door Hongarije.

En dan rijd je Hongarije in en zie je velden met zonnebloemen, talloze ooievaars in de dorpen (net als in Bulgarije en Roemenië) en hooibergen zoals in Frankrijk. Hier word ik niet direct warm van, al zijn de ooievaars wel leuk.

Wat we hier verder gezien hebben:

• Toren van Herpály (alleen leuk als je er toevallig langskomt).
• Voetbal kunstwerk (Beton focilabda) in Derecske (alleen de moeite waard vanwege het EK voetbal).
• “Tengerszem Megyer-Hegy” (je kunt door de drukte merken dat dit de enige bezienswaardigheid is in de omgeving).

Toren van Herpály
Er staat geen informatie ter plekke en het kost wat moeite om uit te zoeken wat we in hemelsnaam zien. Er is wel een museum in het dorp dat alles kan vertellen en laten zien. Voor ons is het een fijne, rustige plek om even een kopje koffie te drinken.

Beton focilabda
Het EK voetbal 2024 is in volle gang en we vinden het wel toepasselijk om een voetbalbroodje te eten bij een voetbalkunstwerk. Opmerkelijk hoe lastig het kunstwerk te bereiken is, hoe alle informatie weer ontbreekt en dat er geen moeite wordt ondernomen om de voetbal te onderhouden. Maar wat stelt het nu eigenlijk voor? Velen denken dat het een woonhuis moest worden, maar het idee was een reclamezuil. (Waarvoor moet je in een gat als Derecske reclame maken?)

Tengerszem Megyer-Hegy
Een oude groeve die omgetoverd is tot toeristisch wandel- en klimgebied, dat is Megyer-Hegy. We arriveren laat in de middag en dat is maar goed ook, want het is ontzettend druk geweest deze dag. De meeste wandelaars komen net terug als wij op pad gaan.

Je klimt een half uur omhoog en hebt dan een mooi uitzicht op de groeve. Daar kun je overstappen op een wandeling om de groeve heen, met een bezoek aan de uitkijktoren. Stel je er niet te veel van voor. Het zijn korte tripjes, al staat er bij de parkeerplaats wel een bord dat je niet op slippers mag lopen.

Bijzonderheden Hongarije
Het echte Hongaars is niet te lezen. Links op de foto een bord met de naam van de plaats Derecske. Je moet het weten, anders zie je alleen maar prikkeldraad.
We zien bijzondere verkeersborden, zoals die op de foto rechts. Verboden met een beha aan een tank te rijden? En verboden voor mijnwerkers?

Slowakije: Chminianska Nová Ves

Waarvoor zijn die speakers?
De grensovergang is niet meer dan een bord. Het eerste wat we daarna zien is een eettentje: “kebab express”. Dit is een land naar ons hart, nu al :). We rijden door de natuur en kleine dorpen en komen opvallend weinig mensen tegen. “Wat doen die speakers op straat?” vraagt Eko. In elk dorp hangen ze aan lantaarnpalen. Dat merken we de volgende ochtend, als we pianomuziek horen. Het klinkt live, maar toch een beetje blikkerig. Ah, het komt uit de speakers. Daarna begint iemand in het Slowaaks te ratelen en klinkt er een vrolijk deuntje aan het eind. Geen idee waar we naar hebben geluisterd, maar geheimzinnig is het wel. Al helemaal omdat we nog steeds geen mensen hebben gezien. Bij het motel waar we logeren, deed een vrouw de deur voor ons open en liep ze daarna snel wel, zonder een woord te wisselen. Heel bijzonder. Zijn de mensen hier mensenschuw? Dat blijkt uiteindelijk wel mee te vallen. Slowakije is een welvarend land, met goede voorzieningen. Het lijkt op Nederland, met als enig verschil dat het goedkoop is. Ook producten die zelfs in Roemenië en Bulgarije duur waren, zijn hier spotgoedkoop. Tijd voor Degreef om op zoek te gaan naar een nieuwe iPhone na wekenlang “onbereikbaar” te zijn geweest. En warempel, in een groot winkelcentrum met mensen die gewoon Engels spreken (yes), kom ik aan een tweedehands iPhone.

Het is even wennen na al die weken van heet, droog weer. Tot nu toe was het iedere dag korte broek aan, zonder daarover na te hoeven denken. Als we in Slowakije aankomen, slaat het weer om. We gaan van 30 graden naar slechts 22 graden. Klinkt gek, maar we vinden het een beetje koud.

Stary Smokovec
Stary Smokovec is een gezellig bergdorp dat ook ingericht is op de wintersport. Het idee is om het hoge Tatra gebergte in te rijden, maar we stuiten al snel op een slagboom. Daar zijn ze in Slowakije dol op, merken we al gauw. De natuurgebieden zijn afgesloten voor verkeer en eigenlijk wel terecht. Dus hup, met je luie donder uit die auto en klimmen maar. Luca en Eko sjokken rustig mee. Het vervelende is dat het weer instabiel is geworden en we niet meer op ons gemak wandelen na ons doorweekte avontuur in Griekenland. Als het begint te regenen, keren we daarom snel weer terug.

Slowakije: Dubnica nad Váhom

Vlakbij Vrútky wandelen we een route met de naam “Javorná dolina”. Het is er stil en we voelen dat er dieren zitten. Uiteraard zijn we voorbereid op beren. Die zien we niet, maar er komt wel een boommarter op ons pad. Hij lijkt niet erg van ons te schrikken en loopt rustig door.

Tsjechië: Svrátka

Tussen Slowakije en Tsjechië is geen grensovergang. Omdat het ooit Tsjecho-Slowakije was? We leren weer wat woordjes, altijd leuk, en lachen om “ogurky” (augurk). Soms is het leven zo heerlijk simpel ;).

Wat we hier gezien hebben:

• Devil’s rock (grappig).
• Devět skal (leuke, korte wandeling).
• Roemenië tegen Nederland (EK voetbal).
• Rychmburk kasteel (mislukte wandelpoging).

Devil’s rock

Het leukste wat we hier zien zijn de bejaarde vriendinnen die als een slak aan een wandeltocht beginnen. Er lopen veel wandelpaden, maar wij slaan een keer over. Het is flink gaan regenen en daar zijn we allergisch voor geworden ;).

Devět skal
Deze wandeltocht is druk bezocht, met name door gezinnen met kinderen. Aan het eind kom je bij de “Devět skal”, een rotspartij. Dat is voor kinderen (en voor mij) het hoogtepunt, omdat je even mag klauteren naar de top.

Roemenië-Nederland
Ik ben ergens opgelucht dat we Roemenië hebben verlaten als deze wedstrijd wordt gespeeld. Stel dat we winnen en stel dat de Roemenen daar boos over zijn, dan vragen we om ingetrapte autoruiten als ze ons Nederlands kenteken zien ;). Uiteraard zoeken we een hotel met wifi uit, zodat we de wedstrijd kunnen streamen. Er is dan ook lichte paniek als er een briefje in de hotelkamer ligt dat de wifi helaas buiten werking is. Eko doet of zijn neus bloedt en vraagt doodleuk het wachtwoord op bij de receptie. Dat krijgt hij en het werkt prima. Hup Holland!

Rychmburk kasteel
Dit kasteel ligt in Hřensko aan een rivier. En daar zou een mooi wandelpad lopen. We weten het niet, omdat het begint te regenen op het moment dat we van het kasteel afdalen naar de rivier. De lucht zit potdicht. De weerapp toont dat het zo zal blijven en richting het westen droger is. We besluiten direct verder te rijden naar het westen. Begint iemand al door te krijgen waarom ik zo graag in het zuiden van Europa ben?

Tsjechie: Hřensko

Deze plaats ligt tegen Duitsland aan in een gebied dat Boheems Zwitserland wordt genoemd. De Bohemian Rhapsody van Queen zit meteen in mijn hoofd. We hebben maar één dag hier en kiezen voor “Úzké schody” (narrow steps).

Úzké schody
Een mooi gebied en de Tsjechen zijn zo slim, net als de Slowaken, om al het verkeer te weren. Enige nadeel is dat je minimaal een half uur moet lopen om bij het beginpunt te komen.

En dan zijn we eindelijk waar we wilden zijn: de trappen. Er staan zo’n vijf steile ladders tussen de rotsen. Hier kan Luca niet op, dus ga ik alleen een kijkje nemen. Heb je last van hoogtevrees of ben je wat wiebelig op de benen? Niet doen!

Boven is een mooi uitzicht en kun je verder wandelen, maar de heren wachten op mij beneden, dus is het (overigens heel eng) weer afdalen via dezelfde ladders. Een Duits stel verklaart me voor gek. (Ik overigens ook als ik halverwege ben.) Niet naar beneden kijken, gewoon doorgaan. Ik kom er wel achter dat mijn bergschoenen hun beste tijd hebben gehad, zo zonder profiel.

Als we ’s avonds in het pension zijn, is het even genieten van het uitzicht op Duitsland, aan de overkant van de rivier de Elbe. Eindelijk is de zon doorgebroken. Voor het eerst deze vakantie zit ik in de zon. Weet je wel, net zoals je in Nederland in het zonnetje kunt zitten en ervan kunt genieten. Deze hele vakantie was toch wel een oefening “hoe vermijd ik de zon en blijf ik in de schaduw?”

Duitsland: Weimar

Onze stemming nadert een dieptepunt
Onze laatste overnachting is in Weimar, vlakbij Kassel. Elke kilometer dichter bij Nederland voelen we onze stemming dalen. We zien er tegenop om thuis weer in een sleur terecht te komen (want dat gaat zeker gebeuren), we vrezen dat Luca de eerste weken onhandelbaar zal zijn. Voor hem wordt het ook een overgang van de hele dag op pad zijn naar suf binnen liggen. Arm beest. Wat typisch bij onze mineurstemming past, is de overgang van de natuur en het weer. Als je zo snel door een werelddeel rijdt, voel je bijna letterlijk alles om je heen veranderen. Van mediterraanse prikstruiken in een hete, droge lucht komen we in een gebied met koeler weer en groene, gezonde bomen. Om tenslotte het “lager dan laag” klimaat in te rijden met regen en natuur die er bijna niet meer toe doet.

Maar eerst nog even iets over Duitsland. Direct over de grens (niet meer dan een bord), is het meteen een stuk gezelliger dan in Tsjechië. Schattige huizen, gezellige dorpskernen en alles keurig onderhouden.

Wat we hier gezien hebben:

• Bergbauwanderweg, vlakbij Dresden (mwah).
• Kranzberg, vlakbij Leipzig (hertjes).
• Fuldatal, vlakbij Kassel (hertjes).
• Hoher Dörnberg, bij Kassel (mooi).
• Balkon 01, bij Herten (mooie bloemen).

Bergbauwanderweg
Vroeger een gebied met mijnwerkers, tegenwoordig een rondgang met informatie over die tijd. Voor mensen die van mijnen houden zeker interessant. En anders zou ik hier gewoon voorbij sjezen.

Kranzberg
Een eenvoudige wandeling door een stil gebied. En dat staat garant voor hertjes, zo ontdekken we als een groot hert van ons schrikt en wegspringt.

Fuldatal
Weer een gebied waar niemand is. En weer zien we een hertje wegschieten. Een kleiner exemplaar dit keer. We lopen tot het uitzicht op het “Fulda” dal.

Hoher Dörnberg
Bij dit soort namen ben ik altijd benieuwd of er ook een lagere Dörnberg is. (Niet gevonden.) Er zijn hier talloze wandelpaden, dus misschien moeten we maar een keer terugkomen.

Balkon 01
Onze laatste stop, in het Ruhrgebied. Weer met het thema mijnen. Tegenover de mijnen kun je helemaal naar boven klimmen. Lijkt geen einde aan de trappen te komen en dan staat er nog een uitkijktoren. Het uitzicht is niet zo interessant, maar wel de bloemen die daar in het wild groeien. Ik ben Eko een poosje kwijt ;).

Einde

En toen waren ineens de 11 weken om(gevlogen). Wat hebben we een bizarre tijd gehad. Hoogtepunten waren voor mij Italië en Griekenland. Eigenlijk precies wat ik van tevoren had verwacht. Heel terecht dat we daar het grootste gedeelte van de vakantie hebben doorgebracht. Een derde plek krijgt Slowakije, dat met het hoge Tatragebergte naar meer smaakt. En dan waren de grote verrassingen eigenlijk Roemenië en Bulgarije. Roemenië vanwege de welvarendheid en Bulgarije als slechtste jongetje van de klas.

En wat zal ik dit allemaal missen: het gegil van de dwergooruilen, de schattige bosuilen, elke dag een kilo kersen eten (minstens), grapjes maken met Eko over de berenpaden en “viper”-tochten, de geuren en geluiden van Griekenland (met als hoogtepunten Olympia en Sparta), het koken op de camping, het zwemmen (met Luca) in de zee, het leven zonder de betuttelende, Nederlandse regeltjes en de vrijheid om een dag van tevoren pas te bedenken wat we morgen gaan doen.

Leuke overeenkomsten en verschillen

• In Griekenland, Bulgarije, Roemenië, Hongarije, Slowakije en Tsjechië vind je overal Pepco winkels, een soort combinatie van Hema, Action en Zeeman. Dit zijn voor ons de “Pepco-landen” geworden.
• De meest Europese winkel is de LIDL. Deze hebben we werkelijk in alle landen gezien, in bijna elk dorp.
• Overal hebben we döner kebab kunnen eten, behalve in Griekenland. Heeft dit iets te maken met de oude vete tussen Griekenland en Turkije? Eko begaat de vergissing door kebab te bestellen in een Grieks restaurant en krijgt gehaktrollen ;).

• In Italië is de thee uit de supermarkt niet te drinken. Na vier verschillende soorten heb ik het opgegeven.
• Alle landen hebben toch echt een spa rood probleem. Ofwel ze kennen het amper en is peperduur (Griekenland), ofwel ze stoppen het in verkeerde flessen. In Italië bleek de doorzichtige fles met rode dop 7-up (gatver). En in Bulgarije, Roemenië, Slowakije en Duitsland hebben we tot zes keer toe gedacht dat we plat water kochten, maar bleek het spa rood. Zelfs na grondige bestudering van de etiketten en vergelijking van flessen in de winkels.
• In alle landen (behalve Frankrijk, Zwitserland en Duitsland) zijn EU-borden te vinden met de lopende projecten en de bijbehorende budgetten. Meestal gaat het om aanleggen van nieuwe wegen.

• In alle landen vind je kapelletjes en kruizen langs de weg. Vaak zomaar ergens op een plek waarvan je vermoedt dat er nooit iemand langskomt.

• De Balkan-landen hebben geen Trabantjes meer rijden. Nou moet ik zeggen dat dat dertig jaar geleden was, maar ik vond het toen zo schattig dat er in Oost-Europa van die ouderwetse auto’s over de wegen reden. Nu zie je allemaal dezelfde wagens. Europa wordt één.
• Dat geldt ook voor de mensen. We zijn met z’n allen toch meer Europeaan dan je zou denken. Ik heb weinig verschillen in gedrag bemerkt. En de jeugd is ook qua uiterlijk overal hetzelfde. Ik denk dat de Tiktok/Instagram-generatie hiermee een nieuwe trend zet in Europa. En misschien wel in de hele wereld?

• We hebben nergens mensen horen lachen of grapjes horen maken. Behalve, je raadt het nooit, in Duitsland. Men zegt dat Duitsers alleen grapjes maken met vrienden, maar wij maakten het mee in de rij van een supermarkt. (Niet dat we de grap helemaal begrepen, maar dat terzijde.)

Statistieken

Ik heb nog wat statistieken verzameld, voor de cijfertijgers onder ons.
We hebben in 11 weken tijd 12 landen bezocht (hoe krijgen we het voor elkaar?).
Totale kosten van deze vakantie: € 7.500. Dan moet je er wel rekening mee houden dat we redelijk low budget hebben geleefd, met niet al te dure hotels en campings, slechts 5 keer uit eten zijn geweest en dat we amper geld hebben uitgegeven aan museums en andere uitjes.

Auto
Afgelegde afstand in kilometers: 12.500.
Aantal tankbeurten: 21.
Totale kosten benzine: €1.300.
Totale kosten tolwegen: €280.
Totale parkeerkosten: €53.

Overnachtingen
Aantal overnachtingen op campings: 25.
Aantal overnachtingen hotels en appartementen: 52.
Totale kosten campings: €615.
Totale kosten hotels en appartementen: €3.075.

Museums
Aantal museumbezoeken: 6.
Totale kosten museum: €82.

Bedankt voor het meelezen en doe je voordeel met de informatie die wij gedeeld hebben :).

De uiteindelijke route.