Spoken bestaan of ben ik nou gek geworden?

Iemand wel eens last gehad van een huisgeest?

Moet je mij nou horen, de nuchtere, realistische, voor alles een wetenschappelijke verklaring zoekende persoon die een vraag stelt over één van de meest controversiële onderwerpen in de geschiedenis. Alleen UFO’s staan volgens mij nog boven spookverschijningen op deze ranglijst.

Maar goed, ik wil het onderwerp dan toch aansnijden. Erover praten helpt namelijk om te toetsen of ik  gek aan het worden ben, want die gedachte spookt nu al weken door mijn hoofd (hé, toepasselijke uitdrukking in dit hele verhaal).

Sinds een aantal weken gebeuren er onverklaarbare dingen in mijn huis. Er verdwijnen spullen die, na het volledig overhoop halen van het interieur met het bijbehorende gevloek, ineens weer opduiken op exact die locatie waarvan ik zeker wist dat ik het daar neergelegd had maar waar het niet meer lag. Bizar? Juistem.
Soms valt er ineens een kopje om, gaat er een deur open zonder dat er sprake is van de wind die een handje helpt. Je kent het wel: onverklaarbare zaken. Met als toppunt een WK-object dat op de vensterbank lag en ineens vanzelf begon te rollen naar de andere kant van de kamer.

Need I say more?

Ik geloof niet in spoken, dus ik schrijf het maar toe aan “energievelden” wat iets wetenschappelijker klinkt, maar misschien op hetzelfde neerkomt.
Mijn kennissen en vrienden lijken het heel normaal te vinden dat er energievelden rondwaren en ik krijg goed bedoelde adviezen zoals dat ik het huis met wierook moet reinigen of dat ik tegen de verschijning hardop moet zeggen dat hij (of zij, ik wil niet discrimineren) mijn huis moet verlaten. En oh ja, heel belangrijk: dat toespreken moet ik doen met een hogere emotie. (Even voor de leken onder ons: elke emotie kent een classificatie. Angst en woede zijn bijvoorbeeld lagere emoties dan liefde.)Tekeer gaan tegen een geest uit razernij kan ertoe leiden dat die emotie wordt geabsorbeerd en de geest zichzelf sterker maakt. Mijn gevoelens verworden dan tot een voedingsbron.

Lieve hemel, dat houdt dus in dat ik het spook met liefde moet benaderen om hem weg te jagen.
“Lieve geest, ik houd heel erg veel van je, maar ik wil dat je me nu loslaat.”
Ik geloof dat ik dat maar niet ga doen.
Als de buren me horen, dan ben ik niet de enige die denkt dat ik gek aan het worden ben….

Een reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *